Udreka zycia i inne dramaty rodzinne

Bogactwo tworczosci Hanocha Levina kryje sie przede wszystkim w roznorodnosci gatunkow, jakimi umiejetnie operowal. Pisarz, poeta i krytyk teatralny Haim Nagid zwykl te roznorodnosc porzadkowac wedle klucza chronologicznego. Wedlug niego pierwszy etap dzialalnosci artystycznej Levina znamionuja kabarety satyryczne, do drugiego naleza komedie rodzinne, zas do ostatniego dramaty mityczne. Levin byl przede wszystkim wielkim komentatorem swojej mlodej ojczyzny, reagujacym na spoleczne i polityczne pulsacje miast, w ktorych przyszlo mu tworzyc. Cykl dramatow zwanych rodzinnymi czy domowymi to reminiscencje jego rodzinnej, polsko-zydowskiej dzielnicy Neve Szanen na poludniu Tel Awiwu; to takze jidyszowo-polsko brzmiace imiona, znane ulice i miejsca. (...) Levin doskonale operuje literackimi gatunkami, laczac ich potencjaly z wlasna wrazliwoscia. Zawsze jednak mysli o scenie. Tekst to dla niego, podatne na liczne przeksztalcenia, teatralne tworzywo. To zapis scenicznego doswiadczenia, ktore w zyciu artystycznym Levina pelnilo role prymarna i ku ktoremu podazaly niemal wszystkie jego literackie wysilki. Z wstepu Justyny Biernat do "Udreki zycia i innych dramatow rodzinnych", pt.: "Laboratorium doswiadczen, Dramaturgia Hanocha Levina".