Erken Rüya Zamanlar

Yarim kalan asklar, tamamlanmamis cümleler gibidir. Bir hickiriga dügümlenmis itiraflar, bastirilmak zorunda kalinan hevesler, gönderilmemis, hatta kaleme dahi alinmamis, yürekten yürege yazilan mektuplar, saklanmis duygular, beklenmedik bir veda, zor anlar, zor yillarAyrilikOysa, söylenecek ve yasanacak ne cok sey vardi daha. Aradan gecen yillar, onlarin asklarini güclendirmekten baska bir ise yaramamisti. Birbirini kiyamete kadar sevmek icin yaratilmis olan Eser ve Nehir icin de, cümle tamamlanmamisti henüz.Sag elimle kalbimin üzerine dokundum. Sanki gercekten de var olan bir yaraya degiyordum. Yavasca, usulca, askla Ah, kalbim Bedenimin en iflah olmaz, en söz dinlemez, en laf anlamaz yeriydi. Baskasina dilsizdi, kördü, sagirdi. Sadece Eser oturmustu oraya ve bir dag kadar yüksek, bir dag kadar agirdi. Sen hep oradaydin Nehir. Gittim sandiginda bile ben seni birakmadim. Yumdum avuclarimi, sakladim sicakligini Kader bu, biliyorum. Bu, elinde degil insanin. Sevdalarin her biri birbirinden farkli. Icerikleri, derinlikleri, hissetme siddetiyle dogru orantili. Benimki bir depremdi, bir ic sarsintisi. Bir vurgun, bir kalp yarilmasi. Seni gördügüm gün basladi. Her yasimda, her yilimda azalir sandim, umdum ama olmadi.