Przeciwdzialanie praniu pieniedzy

Pranie pieniedzy to przestepstwo, ktore uderza w szerokie spektrum istotnych spolecznie dobr prawnych. Dzieje sie tak dlatego, ze jego zadaniem jest nadanie pozoru legalnosci korzysciom majatkowym pochodzacym z popelnienia dowolnego czynu zabronionego. Skuteczna walka z tym zjawiskiem rownoznaczna jest zatem z ograniczeniem szerokiego katalogu przestepczosci generujacej korzysci majatkowe, czyniac ich popelnianie nieoplacalnym. Niestety, czynnosc wykonawcza prania pieniedzy, w oderwaniu od bazowego czynu zabronionego, nie rozni sie niczym od dziesiatek tysiecy legalnych transakcji dokonywanych kazdego dnia przez uczestnikow rynku wymiany dobr i uslug. Ponadto, pranie pieniedzy to przestepstwo "bez granic", w odroznieniu od praktyki jego scigania. W praktyce sledczej istnieja dwa algorytmy scigania prania pieniedzy, inicjowane wykryciem czynu bazowego, generujacego korzysci majatkowe oraz inicjowane wytypowaniem transakcji podejrzewanej o zwiazek z korzysciami majatkowymi pochodzacymi z jakiejkolwiek dzialalnosci przestepczej. Badania autora wykazaly jednak, ze skuteczne sciganie prania pieniedzy inicjowane transakcja podejrzana w praktyce nie istnieje. Autor poszukuje zatem rozwiazan zmierzajacych do poprawy skutecznosci scigania prania pieniedzy inicjowanego transakcja podejrzana, a poszukiwania odbywaja sie na dwoch plaszczyznach, prawno-porownawczej oraz taktyki kryminalistycznej. Ich wynikiem sa propozycje optymalizujace, zarowno na plaszczyznie prawno-porownawczej, jak i taktycznej. W tym ostatnim przypadku, autor proponuje zastosowanie taktycznego modelu dzialania (Model 3S), opartego o elementy oportunizmu procesowego, zarowno w ujeciu kryminalistycznym, jak i karnoprocesowym.