Podroznik bez powodu

Podroznik bez powodu. Lut szczescia to zbior opowiesci z podrozy autorki, ktora samotnie z plecakiem przemierza Azje, trafiajac rowniez na Papue oraz Wyspe Wielkanocna. "Nie pytajcie, prosze, czy sie nie boje podrozowac sama. Co chwila ktos mi zadaje to pytanie. Nie. Nie boje sie. Czego tu sie bac? Jak ma ci spasc cegla na glowe, to spadnie - niezaleznie od tego, czy jestes sam, czy w towarzystwie. Czy w Polsce, czy na drugim koncu swiata" - pisze Katarzyna Maniszewska i zabiera czytelnika w podroz po krajach, ale przede wszystkim tradycjach i zwyczajach, historii i wierzeniach odwiedzanych kultur. Jest to tez podroz muzyczno-literacka, bo autorka wplata w opowiadane historie odniesienia do literatury i muzyki, ktore stanowia swoisty lejtmotyw ksiazki. Wraz z autorka zwiedzamy Waranasi sladami Marka Twaina, poznajemy zwyczaje pogrzebowe mieszkancow Tana Toraja, prowadzimy lekcje w wiejskiej szkole w Laosie, trafiamy do opozycjonistow na Borneo, jemy serce kobry w Wietnamie, a karaluchy w Kambodzy, odwiedzamy Papuasow, zglebiamy tajemnice moai na Wyspie Wielkanocnej, a w Indonezji ledwie uchodzimy z zyciem, dzieki lutowi szczescia. "A lut szczescia jest nie do przecenienia w samotnych podrozach" - podkresla autorka i po lekturze jej ksiazki trudno sie z tym nie zgodzic. Katarzyna Maniszewska dzieli sie z czytelnikami nie tylko swoimi, czesto zabawnymi, przygodami i perypetiami po drodze, ale przede wszystkim otwiera oczy na bogactwo kulturowe wspolczesnego swiata. Odnosi sie takze do sytuacji spoleczno-ekonomicznej odwiedzanych regionow, dobitnie pokazujac, ze choc zyjemy w zglobalizowanym swiecie, o wielu problemach nie mamy pojecia. A jednoczesnie, chociaz zwyczaje, wierzenia czy nawet stopien rozwoju cywilizacyjnego pozostaja tak roznorodne, to ludzie sa tak naprawde tacy sami - nawet w najdalszych zakatkach globu.