Papugi z placu d'Arezzo

"Pisze tych kilka slow, by ci powiedziec, ze cie kocham. Ty wiesz, kto". Baptiste obejrzal kartke z obydwu stron i znow przeczytal te dwa zdania. Serce zaczelo mu kolatac, ogarnelo go wzruszenie: w jego zyciu cos sie dzialo. Goraczkowo obejrzal koperte, zeby ustalic jej pochodzenie: zostala nadana poprzedniego dnia, w ich dzielnicy. Zadnych wskazowek. Nagle przeszyl go chlod: jego oczy wlasnie odczytaly po raz drugi napisany odrecznie adres. Wprawdzie sie zgadzal, ale za to list nie byl przeznaczony dla niego. Przez nieuwage otworzyl korespondencje Joséphine. Tajemnicze wiadomosci w zoltych kopertach wywracaja do gory nogami spokojne zycie mieszkancow placu Arezzo. Anonimowe wyznania milosne zaskakuja, prowokuja, daja nadzieje. Za ich sprawa opadaja maski... W swojej najnowszej powiesci Eric-Emmanuel Schmitt z uwaga przyglada sie czlowiekowi we wspolczesnym swiecie, w ktorym namietnosc czesto myli sie z miloscia, a seks sluzy zagluszaniu uczuciowej pustki. Mieszkancy placu d'Arezzo zakochuja sie, cierpia, ucza sie ufac, czasem bywaja samotni - a ich losy ukladaja sie w zaskakujaca mozaike ukazujaca cale spektrum mozliwych odcieni milosci.